Γεια σας.
Θα σας μιλήσω πάλι για ένα βιβλίο που διάβασα πρόσφατα.
Είναι το "Δράκος στο χιόνι" της Καίτης Οικονόμου,εκδόσεις Ωκεανίδα και έχει 504 σελίδες.
Πραγματεύεται την ιστορία δύο ανθρώπων, του Χρήστου που γεννιέται στο Πάπιγκο,σαν νόθο παιδί,με όλες τις επιπτώσεις που έφερνε αυτό το γεγονός ,ειδικά τα παλιότερα χρόνια και μένοντας ορφανός στην εφηβεία,καταφέρνει να εξελιχθεί και της Δήμητρας κόρης ενός μεγαλοεκδότη,που έχοντας χάσει και αυτή την μητέρα της σε μικρή ηλικία,προσπαθεί να βρει τις ισορροπίες στη ζωή της,μετά από αποτυχημένες προσωπικές επιλογές.
Αυτοί οι δύο άνθρωποι συναντιούνται,ένα χιονισμένο βράδυ στο Πάπιγκο και από τότε αλλάζει η ζωή τους.
Το βιβλίο διαβάζεται πολύ γρήγορα,είναι ευχάριστο και πολύ καλό για να ξεφύγει κάποιος από την καθημερινότητα.Σε ταξιδεύει και θέλεις να το τελειώσεις από την στιγμή που αρχίζεις να το διαβάζεις.Το τέλος είναι σχετικά προβλέψιμο και είναι ένα λογοτεχνικό αισθηματικό μυθιστόρημα,όπως αυτά που πουλιούνται στα περίπτερα,αλλά έχει και κοινωνικούς προβληματισμούς με το στίγμα του νόθου,που υπάρχει,ειδικά στην επαρχία,αλλά και τις ίντριγκες που υπάρχουν στον επαγγελματικό χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Τελικά,ένα πολύ εύκολο βιβλίο,ιδανικό για την παραλία.
Θα σας μιλήσω πάλι για ένα βιβλίο που διάβασα πρόσφατα.
Είναι το "Δράκος στο χιόνι" της Καίτης Οικονόμου,εκδόσεις Ωκεανίδα και έχει 504 σελίδες.
Πραγματεύεται την ιστορία δύο ανθρώπων, του Χρήστου που γεννιέται στο Πάπιγκο,σαν νόθο παιδί,με όλες τις επιπτώσεις που έφερνε αυτό το γεγονός ,ειδικά τα παλιότερα χρόνια και μένοντας ορφανός στην εφηβεία,καταφέρνει να εξελιχθεί και της Δήμητρας κόρης ενός μεγαλοεκδότη,που έχοντας χάσει και αυτή την μητέρα της σε μικρή ηλικία,προσπαθεί να βρει τις ισορροπίες στη ζωή της,μετά από αποτυχημένες προσωπικές επιλογές.
Αυτοί οι δύο άνθρωποι συναντιούνται,ένα χιονισμένο βράδυ στο Πάπιγκο και από τότε αλλάζει η ζωή τους.
Το βιβλίο διαβάζεται πολύ γρήγορα,είναι ευχάριστο και πολύ καλό για να ξεφύγει κάποιος από την καθημερινότητα.Σε ταξιδεύει και θέλεις να το τελειώσεις από την στιγμή που αρχίζεις να το διαβάζεις.Το τέλος είναι σχετικά προβλέψιμο και είναι ένα λογοτεχνικό αισθηματικό μυθιστόρημα,όπως αυτά που πουλιούνται στα περίπτερα,αλλά έχει και κοινωνικούς προβληματισμούς με το στίγμα του νόθου,που υπάρχει,ειδικά στην επαρχία,αλλά και τις ίντριγκες που υπάρχουν στον επαγγελματικό χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Τελικά,ένα πολύ εύκολο βιβλίο,ιδανικό για την παραλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου